DÖKÜLEN SAÇLARIM
DÖKÜLEN SAÇLARIM
Bir sevdalığım vardı, yüzüme bakıp da hiç konuşmazdı... Ben tamirci çırağıyken, o da okula giderdi. Aynı otobüse binmek için vargüçümü kullanırdım her sabah, vallahi! Hergün yeni bir şekle girer, ’belki dikkatini çeker’ diye, hazırlardım saçlarımı. Beni hiç farketmez; ama ümidim de bitmez; ’bir daha ki sabaha’ derdim. Böyle gelip geçti, çıraklık ömrüm. Yıllar sonra, bazen; ’iş olsun’ diye, saçlarımı, yine o zamanki gibi tararım. Yine aynı yolun otobüsüne biner, tam da onun oturduğu boş koktuğa yakın, ayakta beklerim. Tek farkım, baya dökülen saçlarım... 11.06.2016 MCİO |
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…