GECE SANCI DOĞURURKEN
Boğazıma irin gibi yerleşen acıyı
Yutkundukça oluşan dev kazanı gibi Bir çağlayan Ve altında yıkanan bir adam Omuzlarından dökülen taptaze Bir günahı silmeye çalışır gibi İliklerinde hissettiği ölümün soluğu Ve damarlarından atamadığı Bir mızrak boyu kini Ve alyuvarlarından çekip çıkardığı Bu gördüğümüz Birlikte döndüğümüz saadet evreninin Bir damla kanı İçine atıp atıp gebe kalan hüznü Şimdi duvarlarına çizdiği isyanı Doluyor Ve doldukça taşıyor Gecenin isli kederi Yalnız dolaşan Adamların kadınların Dirilik soluğu iç çekişlerimde Ve saçlarına tutturduğum şarkının Burukluğu akyuvarlarımda Bir hücrem diğer hücreme Bir hikaye anlatıyor Sonsuz bir sohbet müeyyidesi Ve bu duyduğum damarlarımda Hücrelerimin gıcırtısı |