Gel! Biran önce, dinsin yangın
Ya da sen, kendini hiç yorma
Yoluma rehberlik eder Ay ışığın
O ışık öyle bir göz alır ki sorma

Seni, bedenimde hissetmeyişim
Kor ateş, acı hissettirir bedene
Burnumda tüttükçe sahip oluyorum
Zaman zaman ruhani gövdene

Göremiyom burdan çıplak gözle
Nefesinde bitmem gerek artık
Halim anlatılmaz, hiç bir sözle
Hasret sözde değil bir çift gözde

Parmaklarımızı birbirine örüp
Vakit geldi, deymeli artık göz göze
Yüzüne karşı kalbi önüne döküp
Arada gülümsemelisin bir çift söze

Seni hissedişim yetiyor, bir o kadarda yetmiyor
Gökyüzündeki yıldız kadar, içimde duygu var
Aslına bakarsan derdim sensizlik değil
Sensizlikten dolayı başıma yağan bu kar

Aklımın bir türlü alamadığı ince bir husus
Nasıl olurda, derin his besler görmediğine
Ve nasıl bir duygu, doğmadı geçen 18 senede
Sarılır, koklar her gece düşlediği zarif bedene