Gül Gülizar
Saadet evinde bir nefes aldım
Nefes nefes saçların kokar Belli ki anan seni Gülizar da doğurmuş Kokar saçların gül gibi Gülizar Bir nağme pejmürde bir ışık görüyorum yüzünde Melekler mi emzirdi yoksa seni bu semavi gökte Anlıyorum ilahi bir tecelli olmuş bu çehreye Durada etrafında döneyim tavaf edeyim Gül çevrende Bilesinki tapındığım sen değil kaynağındır Gülizar O gülü gülistanı Gülüzar’ı yaratan yar Ey yar ben sana karşı biar se sefil Gülizar olan aşkıma düşmanım dahi kefil Ya Mevla hüküm senindir murat etsem yeterli bilirim Nice zamandır ben Gülizar için eririm Tükendim tüketildim bozulmuş et gibi mundar edildim Yanıyor dudaklarım yanıyor dillerim Yetiş Mevla! Gülizar’a geldim |