GÖNÜL DAĞI ERİ
GÖNÜL DAĞIN ERİ
Gönül dağındaki, yine çileli, Ne zaman bitti ki, onun dertleri! Her an fırtına da kopsa derinden, Onu teğet eser, o da neymiş ki! Sarıverse kara kara bulutlar, Kopsa da fırtına, sabır yarabbi! Verdi mi kararı, çatıktır kaşlar, Bunlar gelip geçer, o da neymiş ki! Dağın evvelini çoğumuz bilmez, Kervan geçmez idi, kuşlar ötmez. Dağ efesi başka, şimdi öyle mi? Deymez ona keder, o da neymiş ki! Kıskananı çoktur dağ efesinin, Nöbetini tutar; şükretmezler ki! Hep görmezden gelir; saflığa verin, Başa kakmak bilmez, o da neymiş ki! Gönül dağın eri, biz gibi fani, Cenneti isterse, kar imtihanı. Çok fırtına kopsa da yarın dorukta, O her zaman hazır, o da neymiş ki! 09.06.2016 MCİO |