BANA BIRAKIN
Gam keder her ne varsa, yalan dünyada.
Yükleyin taşımayı, bana bırakın. Yazılmışsa anlıma dert de cefa da. Acıyla yaşamayı bana bırakın. Dileyen kalsın benle dileyen kaçsın. Gidenin bağı bahar, böcekler uçsun. Kara gün görmesin, güneşi açsın. Zemherde üşümeyi bana bırakın. Dost bildimse arkamdan, vuran elleri. Bazen duymazdan geldim, acı dilleri. Doğru bildiğim yola, pembe gülleri. Sabırla döşemeyi bana bırakın. Dost bağını dermekten kaldı toprağım. Ellere ağladıkça, soldu yaprağım. Daha istemem yardım varsa tırnağım. Başımı kaşımayı bana bırakın. Adem Çoban Dilenci |