Ne zalimin zulmü, kaba kuvvet
Haksızlığın insanı üzmesi
Ne körü körüne
Anlamadığın bir dilden ibadet
Meczup sapıkların çocukları düzmesi,
Benim için memleket
Harıl harıç çalışan işçiler, köylüler
Memurlar, doktorlar, mimarlar,
Öğretmenler mühendisler
Gülen yüz, karşılığı ödenmiş emek


Ne dumanlı dağ başı
Ne bir damla gözyaşı
Bilim yuvaları, yüksek okullar
Özerk üniversiteler
Bilimin kılavuzluğunu al göz önüne
’Bilmek yapmanın anasıdır’ çünkü
Fabrikalar, tersaneler
Çağdaş donanımlı hastaneler
Bir baştan bir başa,
Toplu taşımacılık, hızlı ulaşım
Kara, hava, deniz, demir yolları
Tehlikesiz ve korkusuz
Huzur içinde, rahat gezip dolaşım!

Gör bakalım o zaman
İç ve dış sömürgeni,
İşbirlikçi hain düşman
Adım adım gerçekleştirip
Yapabilecek mi
Her aklına geleni gelmeyeni?!


Her yerde bolluk bereket
Üzüm bağları, fındık, zeytin tütün
Baştan sona yeşilik
Türlü türlü sebze meyve,
Yerli tohum, yerli üretim
Meşesiyle neşesi gür ormanlar
Ağız tadıyla bir bütün,
Budur anladığım tarım
Sıcak yaz günlerinde
Yorgun düştükçe bedenim
Gölgesinde ulu çınarların
Çardak kurar
Serin serin dinlenir yatarım,
Susuzluktan ağzım dilim kurumaz
Göz göz akan pınarların
İçip soğuk sularını
Türkü söyler, keyif çatarım...


Alay alay güvercinler gibi
Toplanıp dörtbir yandan bir araya
Barış, birlik ve dirlik içinde
Kardeş türkülerle durduk mu halaya
Hevesi kursağında kalır düşmanın
Yıkılır tüm emeli,
Bunun için kurduk cumhuriyeti
Atatürk devrimleri, yüksek bilim
Kültürdür Cumhuriyetin temeli
’Köylü Türkün efendisidir’
Çalışkanlığın, üretkenliğin onurun
Dürüstlüğün ta kendisidir...


Çiçeğin tozu, arının balı
Bahçemin kozu, meyveli dalı
Kendi toprağı ülkemin
Keçinin sütü yoğurdu kaymağı
Vur davulcu tokmağı
Şenlensin gönül bağları
Omuz omuza kız kızan, oğul uşak
İnletelim dumanlı dağları...


Şaban AKTAŞ
06.05.2016