Gönül
Bir kahvenin içinde kırk yılı tutan gönül,
Zalim elinde oldun, bak kupkuru bir gül, Sen hatırı beklerdin, o kırk satırı verdi, Mihnetin olmaz senin, nerden aldın bu derdi. Nerde nasıl bitecek, onu sende bilmezsin, Silemezsin artık sen, gözler ne derse desin, Unut artık ey gönül, ondan sana olmaz yar, Mihnetin yoktur senin, şimdi bu ne intizar. Herkese canım diyen, ağızdan can istersin, Ağyarı saran elden, aman derman dilersin, Sen sefayı beklerken, sızlayan senin canın, Mihnetin olmaz senin, şimdi ne bu efkarın. Hamit 01.06.2016 Sumruya ithaf olunur. |