Kesilir ömrümüzün sesi, dolunca vâde
Ölüm,yeni doğuşun ses veren bir sesidir.
Ten girince toprağa, olur ruhlar azâde,
Ölüm, yaşamak için bir su,ekmek gibidir.

Dalıp sırlı âleme, belki fayda bularak,
Bir gözleri sürmeli, ruha peyda olarak,
Mevlana’nın misâli dönüp aşkla yanarak,
Ölüm, gizli perdeden sanki geçmek gibidir.

Oturup dertleşmeye söz edecek dostum yok
Kin güdüp ona buna diklenecek kastım yok
Nem kalır şu dünyada, bırakacak postum yok.
Ölüm, yeni hayata kumaş biçmek gibidir.

Atılıp bir ateşte yakılarak yanmaktır
Bedensiz âlemlerde asılarak kalmaktır
Belki mesut mâziyi yutkunarak anmaktır
Ölüm, hayat suyundan yanıp içmek gibidir.

Allah Âzze ve Celle, ölüm kafire yaman
Hâkikat inanmaktır; insana gerek İmân.
Biter bize bahane son gün geldiği zaman,
Ölüm,varlığa ermek, belki sevmek gibidir.
*
Şerbet gibi içerek son ölümün tadını,
Unuturuz yalancı şu dünya’nın adını.
Terk ederek kıymetsiz insanlığın tahtını,
Ölüm, sonsuz yaşama koşup, göçmek gibidir .
............
K.Kurultay

NOT: Bu şiir ( Adın Sevda Olsun ) adlı kitaptandır.
Bütün şiirler noter tasdikli olup, baskı haline getirilmiştir.