ELİN OĞLU ELİN KIZI
Önce gözlerimden girdin içeri
Seviyorsun sandım Her fırsatta koparipta ipleri Köprünün diğer yakasında kaldım Geçtim nehirleri gölleri Bir kaşık suda bogdun günleri Mutlu olmak için kurulur yuvalar Sağlık hastalıkta sonuna kadar Düşüveriyor insan biran da çukura Birde gamsız olursa sevda Acımiyor el oğlu elin kızı birbirine Deniz kıyısında yeşil bahçeli bir ev Uçuşan kelebekler koşturan bebeler Bir bizim sanırdım böyle hayaller Gitmiyorsa gitmiyormuş sevgili Şimdi sesiz kaldığına göre Gece çökmüş tüm güne Düşünüyor insan yillar geçtikçe aradan Tanımazmış insan insanı beraber yaşamadan Ne diyeyim ki artık sevgili Kavuşmak ne kadar bahar olsada Ayrılık hep kış geliyor,yalnızlığa Üşüyor hayallerim uzaktan uzağa Uçup gidesim geliyor bakarken yıldızlara Acımazmış el oğlu el kızı birbirine. 28.5.2016 saat 18;22 Hatay |