5 MART

….
Son vedanın ardından
Güneş uykusu gelip yatmaya hazırlanırken
Çaresizce ardıma bakıp el salladım

O…5.. Mart günü sana dair son görüntü olacak zihnimde
Giden yanım yarım
Kalan yanımsa
Acılar içinde kahır defterine birkaç satır


Tarumar olmuş bedenime gökyüzünün lütfu
Her gün, her mevsim her yıl
Meşru bir karanlık kaldı yalnızlığım

Ardında bıraktığın gülüşlerin gündüzüm
Saklayıp içine attığın ne varsa gecemdi
Aramızda perdeydi artik dönüşsüz ayrılık

Hazin bir iklim kader cenderesine mahkûmdu
Gözyaşlarımı kimse görmesin diye
İçimde seller akıyor ay kedere boğuluyordu

Fiilen vardım ama
Beynimde koşuşturan düşünceler arasında
Gelmeyecek yolcunun yoluyla gidiyordum
Her şey bütün kapılar kilitleniyor
Anahtarları bir bir yok oluyordu
Umut dönülmez bir sefere ağlıyordu

Şimdi, yine bekleyişe bir kaç cümle not sardım
Dudaklarımda sigaram
O da benim gibi
Bir şehirle birlikte yandı bitti
Kül oldu

Hüsran ateşinden artakalan
Takatimin son gayreti
Gözkapaklarımı usulca öperek kapatırken
Düşlerim başımı okşayıp saçlarımla oynaştı
Avuttuğunu sandı ama avutamadı
Hazin bir filmin son perdesi de kapandı
İçimde karar verip de yaşayamadığımız
Mutluluğun zehir zemberek ukdesi kaldı

Gencecik bir ölümün kırkı çıkmıştı
Alışmadım alışamıyorum
Sadece alışma taklidi yapıyorum
Ne yakma diyebildim
Ne söndürebiliyorum
Gidenle gidilmiyor ama giden de unutulmuyor
Asla unutulmayacak da
Bunu anladım.

Deniznas (S.E)

Şiirime ses olan AFET KIRAT ablama teşekkürlerimi sunuyorum.