Ayı Yerde Buldu Gönlüm
Ben sevgiyi sende buldum başkasına bakmam artık
Çokça sevdim çok yoruldum başka kalbe akmam artık Kutsal saydım yüreğimde büyüttüğüm yüce aşkı Çağlayandım ve duruldum umutları yıkmam artık Dur de gelen bulutlara, fırtına olup esmesin Hasretlerde bırakıp da umutlarımı kesmesin Sanma fazla şımarığım, sevilmek çok büyük lütuf Ara sıra coşar gönlüm, bana kimseler küsmesin Ayı yerde buldu gönlüm, gökyüzüne neden baksın Ay ışığının zerresi damla damla kalbe aksın Ya aç sevdaya gönlünü, ya da kapat yol ver gitsin İkilemler yaşayarak yorgun kalbi yakacaksın Kırmızı gül yaprağından sevgi kanı damlamasın Dikenlerden canı yanıp bülbül aşkı sonlamasın Coşari’nin feryatları sevgi gölünde boğuldu Hasretinden yorgun gönül yeter artık inlemesin 01.04.2008/Samsun |
Ay ışığının zerresi damla damla kalbe aksın
Ya aç sevdaya gönlünü, ya da kapat yol ver gitsin
İkilemler yaşayarak yorgun kalbi yakacaksın
sevgili şairim. kaleminize sağlık güzel bir şiir.