Hayatın İç YüzüKim ! Yeniden başlayabilir hayata? Ya da; Kim ! Sil baştan yaşayabilmiş ki? Kim ! Unutabilir ki acılarını, Sadece üzerini örterler. Ya da; Kim ! Sevdiklerinden, Ayrılmayı ister? Terk edilişler her zaman, Kalana zor gelmez mi? Özleyince görememek, Tekrar kavuşma ihtimalinin, Olup olamayacağını kestirememek. İşte çocukluğumuzu da, Bu yüzden özleriz. Özlesekte geri gelmeyeceğini, Bile bile. Hayat bizimle kavga eder. Biz suçlu bir çocuk gibi, Boynumuzu bükeriz. Kader der; Hayatın getirdiklerine, Tebessüm etmekten, Başka bir yol, Olmadığını görürüz. Filiz Telek |
Açık ve anlaşılır bir dille yazılmış olması ayrı bir tad vermiş
Yüreğinize kaleminize sağlık diyorum