ZORLUK
ZORLUK
Dilini lal edip, ruhunu boğsan Aklını yenecek nice kurban var. Şah olup sarayda, hanlarda doğsan, En son nasibinde cepsiz urban var. Her adım başında bir evin varsa Göklerde yedi kat, yerdeki arsa, Hepsi bir yanını kuşatıp sarsa, Nasibinde birtek kuru çorban var... Dünyadan göçünce insanın hası Zoraki tutulur üçgünlük yası Hem gamı,kederi, hemde tasası Doldukça boş kalan birtek torban var. Ne öte, ne beri belki gerisin Bırakta ruhunu kalbin erisin Ne elmas ne yakut kuru derisin Birde nefis denen çetin zorban var AYŞE GÜL YILDIRIM |
tebrikler ve saygılarımla.