uyan artık dilruba

DİLRUBA



Bu sevdanın masalı, nerde nasıl başladı,
Diller kaç kere yandı, bu kaçıncı zamandır?
Bağrına vuruyorken, yürekte mi kışladı,
Cevap ver bir kere de belki de imtihandır.
Siyahların içinden, akı seçmek mi çaba...
Var mı gönülde yerin, uyan artık Dilruba.




Bak işte bakta anla; gecenin gözü yaşlı
De ki ’Geçer zamanla’, ay çevrilmiş pusuda!
Yürürken adım adım, bir hayli de telaşlı
Ömür zarar ziyanla, yansıyor işte suda.
Yeniden yanar belki gökte kararan lamba
Gece sessiz ve serin, uyan artık Dilruba.




İşte tam şurasıdır, ömrünün döndüğü yer
Mazide kalan herşey deler geçer diyorlar.
Külünü saçar durur, ateşin söndüğü yer
Bir kerecik gülmeyen hasret biçer diyorlar.
Şu gelip geçen günler, yoksa yıllar mı zorba?
Nerde kaldı zaferin, uyan artık Dilruba!




Niyazda duruyorken, hala elin açık mı,
Kayıp mı oldun yoksa labirentli yollarda?
Hazanda solan gonca yeniden açacak mı
Kimbilir hangi şarkı, saklanıyor dillerde.
Bir kere de söz dinle, etme herşeyi heba
Ne vazgeç ne de erin, uyan artık Dilruba.




Şu gök kubbe, şu güneş söyle kimin eseri,
Mahsene mi tıkıldın, yürekten sürgün müsün?
El pençe divan durmuş, gönlün kimin esiri,
Anım mı, zamanım mı, düne küsen gün müsün?
Gel beraber diyelim, yarınlara merhaba...
Düşünme derin derin, uyan artık Dilruba!




ELİF KESKİN KARABULUT.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
SEN BENSİZ OLMAZSIN...03.11.2006../18:50


DİLRUBA-GÖNÜLÇELEN...