Mor zambak
Çocukluğumdur mor zambak
hep orada tarlamızın bir kıyısında ilk koştuğumdur baharda bakmak için açıp açmadığına ayaklarım yarı gömülü olsa da toprağa koşardım çığlık çığlığa bakışırdık mor zambak bana ben mor zambağa koklaşırdık doya doya herşey mora boyanırdı toprak su hava çığlıklarıma koşardı babaannem bir elinde bastonla benden başka kimseyi yaklaştırmazdı yanına o zamanlardan bu yana mor zambakla biz buluşuruz her baharda S.E.C |