derdim diycem dedemsessizlik kimi insana huzur verir bana ise sessizlik tattırır acıyı kederi şarabı dedem trt radyosuyla içerdi ya da balıkla rakıyı aynı anda isterdi sigarasını kendi yapar kibriti sigarasından efkarlı yakardı dedem dedemin şarabı hiç bitmezdi çünkü her derdi o yüklenirdi tek başına her sorunun tek çözümüydü dedem sessizliğe tahammülü yoktu herkesler çekildimi yatağına karanlıkla başa baş kaldı mıydı başlardı eskilerimin dertli türkülerini çıırmaya korkar mıydı ki dedem karanlıktan ya da yalnız mı hissederdi acaba sessizlikte kendini hep düşünürdüm bunlarıı ezelden şimdi bende sessizlikten nefret ediyorum hıçkırık seslerim duyuluyor diye karanlıkta hiç duramam yalnızlığım farkedilir diye ve şarabım hiç bitmez başlasam bile ayazda balıksız rakının kokusunu ciğerime çekmem bile şimdi dedem hem karanlık hem sessiz rakı balık kokusu almaz olmuş şarabı yitmiş dedemin anlaşılan derdi bitmiş ben derdimi demeye geldim dedem sardım cigaramı aldım radyomu şarabımı bitmez benim bu şarap sessiz karanlık kalsakta dedem! |