Gel ArtıkGidişinin enkazını sürükleyen sendin Sendin kendinden olanı hiçe sayan Düşlerimi aldatan senin yokluğundu Caresizliğim di gecelerden medet uman Şimdi, Gitmenin ardından, kalan olmanın edası ile Haykırıyor kalemim Öksüz kaldi hikayelerim Kurumaya yüz tutmuş ,yorgun duşlerim Hadi gel, atlas yorganlara sarılarak Gel artık üşüdü düşlerim Sen hicliğini koy ortaya Ben ise sensizliğimi Nasılsa tek zenginligimiz, yalnızlığımız Ayrı yerlerde, ayrı imtihanlardayız Mevsim titrek bir sonbahar AYnalar degisen resim Gidişine yalnizlik düştü; yalniz ki ağır düş/tü! |