bütün mahkemeleri kapı kapı dolaştım
yine de bulamadım seni
kırdığım son vazonun cam kırıklarının
kana buladığı parmaklarımla dava dilekçemi yazıyordum
bu kuduz kelimeler
bir bir gidip geliyordu kafamda

örtsem kendimi senin güneş yüzünle
üşüyorum yine de:
parmaklarım
dudaklarım
bedenim
ağlıyordu senin için
odamdaki karanlık
susmadı sabaha kadar

kalemim son dilekçemde
yine sende bitiriyordu mürekkebini
utandım sana
bakirenin gerisindeki perde gibi
utangaç gözlerim ve mazlum bakışlarım
ağlamalarım oluk oluk
tırmalar kafamı
kolay değildi gülüm seni kaybedecektim

hakim sendin gözbebeğim
aydınlık yüzüm
sanık ben
durma vur yüzüme bütün
utanmaz çıplak kelimeleri
mahşerden pay alan kaşlarını çat bana gülüm
al gülüm yarım kalmış dilekçemi
ver idamımı
öleyim sessiz,sensiz
ama tek dileğim var senden göm beni kalbine gülüm

son buldu gülüm bitti herşey
sendeki davamı kaybettim gülüm...................