KÜÇÜCÜĞÜM...
Hala sümüklü bir kızım ben
Oyuncağını düşürüp kırmış... Gözlerimde birkaç damla yaş durmakta... Oysa çoktan yitip gitti umutlarım Ve artık Üsküdar’da sabah olmakta... Korkularım var yine geleceğe dair, Sevdiklerim, sevemediklerim... Bir kez alnımdan öpseniz beni Belki de tüm yaşananları affederim. Hala o minicik kızım ben... Diz kapaklarımda durmakta yaralarım... Oysa bütün dünyanın yükünü, Bir sevgi sözünüzle kaldırırım. O ufacık kızım ben hala, unutmayın sakın Yüreğimi hala aşkla yıkarım. Binerek Anka kuşunun kanatlarına, Kendimi Kaf Dağı’nın ardına saklarım. Ve büyümekten, Bilseniz, nasıl da korkarım... |
Kalemin daim olsun
__________________________Selamlar