Hayır" sonlarında rahmet okumadım
Ben nece düşünmeyen arsız" ahlaksız" hayasızlar,
Gördüm" dönmeyen Bencil" ölçüsüzdüler Attılar tuttular hep" salyalı pis ağızlarıyla" Gücü yetene" O anlar" Meydanlar boşdu Bide içlerini" açığa çıkarıyordu kendilerince" güçleri vardı" ha bire sallıyorlardı Öfkelenmedim" Gidin lan şurdan" bu meydanlarda bende varım demedim karşılarına tekbir alıp" dikilmedim Ve sonlarında Affetdim Rahmet okudum dersem yalan olurdu" sonları belliydi Bi düşünselerdi" Mecalsiz aciz" bi solukda can" oda emanet"di Hem ne olacakdı dev olsan" aslı kupkurulardı Hani her canlı ölümü tadacakdı Ve" evet oan geldiydi Gördüm" Gözleri fal taşı gibiydi ve" haydaa bide Yalvarıyorlardı Oyüzden" düşünmeden atıp tutma" ben çok gördüm o anları Taaa ezelden" ilali ebetden beri. Yahya sevim; Aydın. |