KÜBRAM
Kara bulutlar çatıştı yağmur yağıyor
Gök gürledi gökte şimşekler çakıyor Gök kuşagı altında alı yeşili seni arıyor Adın gibi özel ve güzelsin kübram Dağlar ovalar nehirler su ile coştu Güneş doğdu ovalarda çicekler açtı Islanan toprakta mantarlar bitti Senin adın ne güzel güzelsin be kübram Yaratan övünerek can vermiş yaratmış Gönülleri sevgi seli ile donatmış Yüce kuran,da adın gülle yazılmış Sen ne mübarek çiceksin be kübram Boyun endamın yürek yakıp yürek burkuyor Güzel kalbin sevgi saygı hoş sohbet atıyor Yaratan yaratmış insan oğlu nasıl kıyıyor Gönül,ler sultanısın sen be kübram Yaza yaza bitiremem senin güzel ismini Haktala yaratmış özel,dir özün ve sözün İnsanı insan diye övdüren o tatlı dilin Sen hem özelsin hem,de güzelsin be kübram Babanın anne,nin orta has bahçesi,sin Ablanın kardeşinin has baş tacısın Mevlanın yaratan,ın sen gönül taşısın Yanık gönüllere su veren,sin sen be kübra Şahbazım adını ne kadar yazsam az olur Kardeş kardeşi ancak bu kadar korur Sana gelecek belalar inşallah son bulur Sen benim gönlümün sevdasısın be kübram |