VEFASIZAHer çıkan yoruldu gönül dağımda Bağımı bahcemi yıkıp gittiler Sevda acı sevda zor bunu bilmeden Üç günün içinde bıkıp gittiler Kimini sultan ettik kimisini çar Ne etsek olmadı dünya oldu dar Bu zülüm revamı söyleyince yar Ardına bakmadan çıkıp gittiler Kimine erilmez burnu havada Bazısıda uçmaz kalmış yuvada Kimisi üzgündür başı belada Gözümüzden yaşlar döküp gittiler Can sevda yüklüydü gözleri kara Yürekte bıraktı çaresiz yara Benzerdi yar döşün ayvaya nara Ne çare boynumu büküp gittiler |