Dermansız
Gecenin en karanlık en puslu anlarında
Dilim lal olmuş Gözlerimin feri yok Sen yoksun. Yüzüm solmuş Gözlerim ağlamaktan tutuşmuş Bedenim bitap düşmüş Gökyüzü dipsiz, derin bir kuyu misali sonsuz Tam ortasındayım hayatın, yaşanmışlığın Kafamda bin bir türlü cevapsız soru Çözemedim, çözemedin, çözemedi Kaçıyorum, kaçtıkça sana varıyorum Baktığım her yer, gördüğüm her yüzde Sen, sen geçmeye korktuğum Ölümle yaşamı ayıran en ince köprüsün. |