Ben sende imkansızlığı sevdim
Senin için duyduğum o yıpranmışlık hissini
Defalarca bitirip yine ilk gün kadar sevmeyi
Nefret derecesine kadar gelen o duygu patlamasını
Nedensizce olan kırgınlıkları
Bahanesi olmayan kızgınlıkları
Seni gördüğünde nereye bakacağını şaşıran gözlerimin
Her yalnızlığın sonunda pes edip damla damla akışını
Dedim ya ben sende imkansızlığı sevdim
Her nereye giderse gitsin ayaklarım
Sonu sana çıkan o yolları sevdim
Sevip sevmediğini bile bilmeyen
Ama her defasında benli telaşlara kapılan ellerini
Gönlüyle aklını bir tutmaya çalışan gururunu
Derdi sıkıntıyı kederi yokmuşçasına kaybetmeni
Sebepsiz gerçeklik payı olmayan vaadlerini
İsteyipte iradesi altında hapsolan benliğini
Başka başka yataklarda ümitlerinin tükenişini
Unutmak için beyninin tüm benliğini bitirişini
Kısacası ben sende yok oluşumu sevdim
Hiç gelmiycek ama hiç bir günde gitmiycek olan
Senli benli sensiz bensiz olan bizi sevdim....