BİLESİNGördüğüm ilk gün sana yürekten bağlanmıştım Sakın solma demiştin solmuyorum bilesin Kor olmuştu ciğerim sevdanla dağlanmıştım Beni silme demiştin silmiyorum bilesin Bir kış günü sevdiğim hani yolda kalmıştın Üzülmesin yar diye bana haber salmıştın Yollarıma bakarken hülyalara dalmıştın Bensiz olma demiştin olmuyorum bilesin Hep yanımda istedim bıkmadan usanmadan Yokluğun vurgun gibi özlüyorum anbean Bendeki bu üzüntü bir tek Allah’a ayan Candan gülme demiştin gülmüyorum bilesin Bu günah bir tek benim bedelini öderim Öldü deyip kendimi tesellide ederim Başkasını seversin unut gönlüm sen derim Yalnız ölme demiştin ölmüyorum bilesin Gücüm kalmadı artık elveda hayat sana Dert ve kederden başka ne verdin ki sen bana Her günüm acı dolu yeter yazıktır cana Aşkı bilme demiştin bilmiyorum bilesin Can dostumun kaleminden inciler Rastladık son baharın en son ki aylarında Yara açtın garibin garip gönül bağında Kurumuş bir yaparak oldum ağaç dalında Bensiz düşme demiştin düşemiyorum bilesin....... Murat meral Gonlu guzel dost kalemlerden inciler Elim ayağım bağlı gönlüm hasret sürgünü Kolay kolay unutmam çekip gittiğin günü. Ben yasını tutarken elle yaptın düğünü Huzur bulma demiştin bulmuyorum bilesin..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ. .. Bu şehir gözlerimden oldu virane gibi Hasretin öyle kızgın sanki cehennem dibi Duramam sensiz burda kaçar giderim tabi Sensiz ben bu şehirde kalmıyorum bilesin...Murat Gökçe Susuz toprak misali, sevdaya susamıştın Öyle parlıyordun ki, ışıl ışıl gümüştün Yokluğumda şu sazı, n’olur çalma demiştin Ben de kırık sazımı, çalmıyorum bilesin...........Aşık Lüzumsuz |