YAŞAM SEBEBİM
Fırtına Oldum Gözlerinde
Estim Gürledim Durmaksızın Kendimi Fark Etmedim Günlerce, Aylarca ,Yıllarca Yandı Göğsüm Bağrım Ağrı Nedir O Zaman Öğrendim Ben Yokluğun Tokat Gibi Vurdu Yüzüme Bir Sabah Kalktığımda Yaşarken Ölümü Tattım Ben Sensizlik Havuzunda Artık Arsızlaştım,Yüzsüzleştim Tanıyamaz Oldum Kendimi Tek Yapmaya Yüz Tuttuğum Allah’a Yalvarmak Çaresizce Aykırarak İsmin Zikir Oldu Dilimde Düşüncen Rüyam Hayalin Nefesim Varlığınsa Yaşama SeBebim !!!! |