Mutluluktan mı sanıyorsun ?
yazıyorsun ya mahrem olanı
Gidiyor inceden kalemin canı Gülemiyor ya doğanın kağıdı Mutluluktan mı sanıyorsun ? Tekil-çoğul anlamlarını yitiriyor Yazdıklarını okuyanlar zıtlaşıyor Anlamlar dar ağacında kalıyor Mutluluktan mı sanıyorsun ? bağıma bahçeme doluyor yalnızlık Boğaz’ıma düğümleniyor ya bağrım Can çekişiyor akvaryumdaki balık Ardın sıra ağrılar hissederken Mutluluktan mı sanıyorsun ? |
Beğenerek okudum…
Şiirin güzelliğine alkış tutuyorum...
............................................. Saygı ve selamlar..