Bilirim
bilirim iki farklı yüzü vardır gecenin
kendimden bilirim birinde burnumun direği sızlar hasretinden diğerinde gidişinin bilmem kaçıncı günü diye yokluğun tüter şehre sis çöker tüm çirkinliği örter de gözlerime biriken yaşlar hayalini örtmez bilirim bu sisin ardı arkası yağmurdur gözlerimden bilirim bana uykusuz bir şehir yorgun bir yürek bıraktın giderken onca zamanı yol ettim de üzerinden bir çift sükunet verecek gözle de çarpışmadı gözlerim yolu yokuş mesafesi uzak iki şehir gibiyiz nicedir üstelik tozlu yollarında helak olmayı göze alabilecek kadar da şefkat dolu değil gözlerin bilirim bu şiirler , bu şarkılar , bu umut boşa Çektiklerimden bilirim ne zaman unutmaya beş kalsa gözlerini ne zaman birazcık mutlu olmaya kalksam hüzün kapımda biter hayırlı olsuna gelir geçmişim bilirim teselliler boş , sahipsizlik boyunca ve ne çektiyse tatlı dilinden , güler yüzünden çekti yüreğim bilirim en iyi ben bilirim.... 09/05/2016 Can Çalışkan |