GÜZELLER GÜZELİ MELEK ANNEM KENDİ YAPTIĞI BEZ BEBEĞİM VE BEN
CANDAN ÖTE CANIMA
Bir gün olsun kaşını eğip çatmadın anne Bir an olsun yüzünü asıp küsmedin anne Bir tek acı söz olsun etmedin anne Eminim ki melekler seni kıskandı anne Yüreğin sevgi dolu ne kadar hatırnazdın Elin gönlün hep açık nasıl da lülufkardın Haksızıklara bile gülüp geçer susardın İnan melekler bile seni kıskandı anne Taç edip başıma taksaydım seni Tatlı dille alsaydım incitttiğim gönlünü Binlerce kez öpseydim o cefakar elleri Olsaydım ayağında bir toz zerresi anne Gelirmiydi aklıma bırakıp gideceğin Beni böyle yakıp da perişan edeceğin Dünya durdukça sen dur Tülin’im diyeceğin Ömrümden ömür alır sana verirdim anne Yüreğim acı dolu anıyorken ben seni Gülen gözlerle bakan o güzelim resmini Odaları dolduran sessiz gölgeni Özlemle bağrıma basıyorum ANNE! |