SEHPA
Sehpanın üstünde duruyordu,
Can erik, Ve rakım... Yorgundum!.. Çalışmaktan değil; Vıcık vıcık olmuş, Vatan millet nidalarından, Yalak yavşak soysuzlardan... En çokta; Dirhem dirhem azalan sevgilerden, Ve insansızlıktan yorgundum... Gözüm sehpaya takıldı!.. Deniz’ler düştü aklıma... Bu gece sessizce, Kan içtim! Sayenizde... |