Usandım
Yoksulluk yakamı tuttu bırakmaz
Muhannetin dillerinden usandım Kaderim sırt döndü yüzüme bakmaz Ahu gözün sellerinden usandım Erciyese döndüm yamandır halım Kuru bir kütüğüm kalmadı dalım Daha genç yaşımda büküldü belim Azrail’in kollarından usandım Alnıma yazılmış kömür karası Ne etsem geçmiyor yürek yarası Çorum ile Kayseri’nin arası Şu gurbetin yollarından usandım Damlaya damlaya derdim göl oldu Bugün yarın derken işte yıl oldu Zehirli arıdan sandım bal oldu Bu arının ballarından usandım Balıklara at sen oltayı yemi Dümeni tutmuyor bozuk bu gemi Kul Garib’im çıkmaz yüreğin demi Ben dünyanıın hallarından usandım Emine Çerçi |