Analar Ağlamasınİnsan olan yaparmı bu kadar kanlı vahşet Ölümleri duydukça kalp kinlenip sünmekte Katliamdır yaptığın affedilmez bir dehşet Sabır taştıyor artık alp kinlenip sünmekte Ağıtlar sussun artık analar ağlamasın Yitirip evlatları karalar bağlamasın Arşa değip feryatlar yüreği dağlamasın Ocakta tüten duman hüzün ile sönmekte Her gün yeni olaylar kan ve revan sokaklar Kandırılmış insanlar kendini nasıl aklar Neye hizmet ederler kör olası uşaklar Al bayraklı tabutlar eve yasla dönmekte Keskin sirke gibisin kendi küpüne zarar Bunca cana kıyarken tövben ne işe yarar Ahreti düşünüpte eyle gönlünü karar Sen ihanet ettikçe düşmanlar övünmekte Yeter Allah’ım bitsin bu kavga nefret ve kin Yetmezmi şu cahile ibretlik ilahi din Caniliği bırakıp insanlık atına bin Sen günah isledikçe ruhunda dövünmekte |
oldukça güzel bir şiir.
Selam ve saygılar.