Gün
Gün devrilir
Gecenin karanlığı çöker Adımlarmızla dolu Sen olmuş şehir Gri bir ay yükselir Bulutların ardından Bir yağmur başlar Islak yapışkan Kayıp gözleri göremezsin Kayıp sesleri duyamazsın Ellerim buz tutar Gözlerim bir kehribar Çıkılmaz bir labirentte kalırsın Sırça bir evde Önce yüzler unutulur Sonra sesler Seni özlemek Dilimde intihar tadında Bir yıldız kayar evrenin uzak en uzak köşesinde Ve ben Ölür giderim büyük bir gürültü ile... |