6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2294
Okunma

MEKTUP
“ bir mektup üç satır yazı,
kalbimin yarası.”
1
Uzatım evimin yolunu 20 dakika
20 dakika,
duman ve sisler arasında
yürüdüm
küfrettim.
unuttuğum telefon numaralarını
ve
adresleri hatırlamaya çalıştım…
alev alevdi içim
gözlerim çakmak
duman ve sisler arsında
yürüdüm
ve
küfrettim.
2
“ Bilmek, yanmaktır.”
……...
bilmek;
eritiyor gün be gün
efkar gibi…
yar gibi…
kar gibi…
eritiyor bütünüyle
çelik kalbimi
bileğimi
‘bilmek…’
3
Neylersin ki;
aşıma,
çayıma karışıyor
şimdi burada olmayan,
sevdiğim insanların kokusu.
4
Aylardan Ocaktı,
Günlerden salı
Üşüyorduk.
Üşüyorduk…
Yağmur yağıyordu
Yoksullar koşarak,
Zenginler arabalarıyla gidiyordu evlerine
/evlerine mi?/
Böyle akşamlar umutsuz olmuyor,
”şiirde aşksız yazılmıyor zaten”
5
uzak bir şehirde
ana kız
mapushane mektuplarını katık yapıyorlardı
aşlarına, ekmeklerine…
uzak bir şehirde
dağdan gelen seslerle duyuluyordu.
Yar sesi duyulmuyordu tenhalarda.
bir kadın vardı
bir de kızı
mabushane mektuplarıyla büyüyen
eşsiz,katışıksız…
küçücük elleriyle
kocaman gözleriyle
meydan okuyorlardı
doğan güne
………
……..
bir kadın vardı diyorum size
bir de kızı…
kadının kolunu
bir bomba aldı
kızını dağlar
dağlar diyorum size.
Dağlar…
6
“ Kundaklamak lazım bu şiiri
yada;
en mahrem yerinden
kurşuna dizmek bu şiiri”
7
Türkü söylerken sana
Fırat’ta saçlarını yıkadı kızlar
Ve kustular akıp giden nehre
Dünden ne kaldıysa içlerinde.
/ cesurdun
en az Dicle kadarda
asiydi gözlerin/
gözlerin
ve
sözlerin.
Politik sözcüklerden arınmış
Urfa tarafından esen rüzgarla aynı dili konuşurdu.
Türkü söylerken;
Laf olsun diye değil ama
Siyasal cinayetler işlerdin.
8
seni düşündükçe
sol yanımdaki meleğe hep iş çıkarttım.
9
Senin olmadığın zamanlarda;
Aşk işportaya düştü sevgili
Ela gözlü
Esmer benizli bir zabıta sivil polisimiz oldu.
Artık aşkın ne şiiri yazılır;
Nede öyküsü.
Neredesin?
Naftalin kokulu
Döşek ve yorganım seni özler.
Bilmez misin?
10
Bakarım, görmem.
Sorarım, tanıyanı çıkmaz.
Özlemle açtığım kollarımı.
.........
.........
Aylardan Ocaktı,
Günlerden salı
Üşüyorduk…
Mahmut İletmiş