MAHKÛMUM.
Ne bir kelime söylemek,
nede yazmak geliyor içimden. Bilmiyorum artık hiç bir şey. Düşünemez oldum. Sadece kendime öfkem. Sadece yüreğime. İyi değilim ben. Bir cezanın gününün dolmasını, bekliyorum sanki. Bir hapishane hücresinde. Güneşe hasret her bir a’nım. Hasretle geçiyor zamanım. Yalanlar ülkesinin, sonlarını seyrediyorum. Küçük bir pencereden. Kâh tek tek, kâh bölük bölük, ne çok oldu giden. Henüz vakti bile gelmeden! ... T.C.Nigâr Güler. 27.04.2016. |