Dön Gel Bitsin ÇilemAyrılık yoluna hiç kalmadı tahammülüm Gönül bağımda artık ötmüyor yar bülbülüm Gerçi söyleyecek bu son sözümdür yar benim Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Sen çekmezsin galiba ayrılık acısını Ben her gün çekerim yar sensizlik sancısını Hasret ile ayrılık takmış yar kancasını Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Sıra dağlar gibi yar hasret araya girdi Seni bilmeyenler yar suçu hep bende bildi Bilmem bu ayrılık yar araya nasıl girdi Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Bu kor şikayeti yar söyle ben mi istedim Çekip giderken halim ne olacak bilmedin Ağlar bu gözlerin sen yaşını hiç görmedin Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Son defa söylüyorum ne olacak sonumuz Vuslatla kavuşmaya çıkmaz mı yar yolumuz Hep böyle kırık mı yar kalacak bu kolumuz Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Onca dil döktüm sana gelmeye yok niyetin Al sök bu gönlümü bu olsun benim diyetim Zaten benim aşkımdı sevmekle bu servetim Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Kimsede bulunmaz bu sendeki kuru inat Kırıldı uçurmaz yar beni artık bu kanat İstediğin bu cansa vereyim yar teminat Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Unutmak en güzeli artık yar bana göre Artık bundan sonra kim kavuşmayı ah göre Artık hayatım söndü yaramadı bu yöre Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Kul Mehmet’im söz bitti laf artık hiç laf değil Ayrılık bileğini bükemedin sen eğil Sen aşkla sevmelere artık ver yine meyil Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm Mehmet Aluç- ©Kul Mehmet- |