Yağmur
Dinmiş yağmurun son bulutu!
Bir sen gezinirsin açık mavi gökte. Senindir kimsesiz, neşeli gölge. Neşesiz günü, bir tek sen sevinç katarsın. Biraz önce nasılda sarmıştın gökyüzünü, Şimşek de sana eşlik etti dehşetle. Sen ise saçtın gizemli gürlemeni, Ve açgözlü toprağa yağmur içirdin. Toprak ve çiçek kokulu parfümünü sıktın üzerimize. Toprak tazelendi, Gökyüzü aydınlandı. Rüzgar yaprakçıkları okşarken. Seni huzur bıraktığın göklerden uğurladık. |