Yalnızım Ebuzer'im.
Seccademe sel olup aktı gözyaşım,
Yutkunan yüreğimin acı sahneleri aklımda, Dilimde "Melike" yarası, dinmek bilmez. Kaftanım yerlerde, cirit atar durur. Bilinmez bir yola mı düştüm ben? Sonu bataklık, ardı uçurum olan... Yapayalnızım zemheri soğuğunda, Yetiş Ya Rab! Yar ol yalnızlığıma... Gecemde Ebuzer geldi aklıma. Oysa ki haşroldu o da yalnızlıkla. Belki bir rüya çemberindeyim ama, Ebuzer El Gifari Hazretleri tam şuracıkta. İnsanlar o kadar zor ki O’nun için, Yalnızlığı gönlüne payitaht eylemiş. Efendisi gibi yoksulun dermanı, Viran gönüllerin ehli sultanı imiş. Hay deyip zikir eylemiş idim bu gece, Gönlümün akan suları seccademde işte, Allah sesi yankılandı, şu viran gönlüme, Şimdi neyleyeyim Ebuzer, sen söyle? Bu gönül ateşidir ki, beni kül eyler, Gözleri bana ırak, varmayı nasip eyler, Bir yaram vardır ki, sarmaya kuvvet ister, Ebuzer dönüp bana şöyle der; "Mevlam neylerse, güzel eyler.." Selam olsun sevdiğini Allah için sevenlere.. |
Şiirli yürek sesiniz hiç sönmesin…
Duygular sonsuza dek mutlu olsun...
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..