Mor menekşelerin gri susuşları
Kuytuda açan acının rengi
Tek gecelik sadakaların biçareleri
Kıymeti bilinmemiş geceye mi kör?

Yoksa hayat mı yürek atışından ibaret
Hiçbir şeyi yargılamayan
Her şey olduğu gibi kabullenen

Bu ölüm susuşları;
Ateş kendilerini yaprak uçlarında yakar
Şafağa birikir taziye düşer
Farkındalığı mı beyaz parlak
Verilmiş sözcüklerle aforoz edilir
Lakin keşfedemediği tahammüle

Öpüş dedikçe sessizliğe
Özgür mutlu ihtilallere
Saklar huzmesinde geç kalmışlığı


Çöreklenmese damarlara
Gündelik telaşında göz yaşlara
Gün görmemiş sevdadır

_______

Oy benim dört duvar lunapark sessizliğim
Oy benim kanadı kırık ısmarlama arzularım
Bahara, berduş zamansız yağmurlarım
Küçük bir serçede kadınlık düşlerim

Yalın ayak geçip gidiyor bir gün daha
Ardından gitmeliyim!

Dahası var
Yağmalanıyor dil;
Kanı çekiliyor
Sinirleri bozuluyor
Endişeye kapılıyor
Tutuklu bir merminin en zayıf yerinde
Ha patladı ha patlayacak!


Bilmese de
Farkına varacak
Yazacak hep dip not aşkına
Yüzüne sureti düştükçe
Yağmur kokulu düşüne
Karşısında bulacak son Eylül’ü


Olacak hastalıklı ölümlü
Uzanacak doymamış yüreğe
Kırılgan düş bükenlerin
Yetimi iken bir çift yolcusuna


Ahh benim uysal ömrüm
Bilirsin ışık karanlığı yargılamaz!

Güçlü olsam da sol tarafıma
Kabulleniş çekilir damarlarıma
İnceliği ve esnekliğidir bağımlılığı yaratan
Yaşamı sınırlı vede kaçınılmaz yapan

Gölgeler karartsa da nefesime
Biçareliği aradığıma
Birlikteliği yapan hain uçurum!

Boğulurken siyahın keşmekeşliğine
Yırtık bir perdenin fısıldayışı
Huzurudur parmak arası

Bu leyli/m sarsılışlarla bin bir nezaketle
Bir sızının vasiyeti
Savaş dedikçe
Eğitip dizginler özgürlüğüme