Velhasıl-ı Kelam Aşk
Mutlu olmaya ne çare
Haz vermedikçe dünya Sevmeye bi çare Gönül ermedikçe hüdaya Demiş ya Nazım Hikmet Sevmek için yürek Sürdürmek için emek Sevgi;iki mutlu insan demek Rabbim yürek verdi sevdim Sünnetti emek verdim Gözlerim iki insan görüyordu Vehalıs-ı Kelam Hikmet yanılıyordu Rabbin işine karışılıp sual edilmez Her şey düşünülüp yazılmayacağı gibi Her yazana da şair denmez Her insandan sevgi beklenmeyeceği gibi |