Mana-i aşk
Elif lam mim´den mi aldın özünü
Kevserle mi yundun cemali nuru Dilde öğütürsün sevda közünü Aşkın meclisinde kurarsın darı İlahi ışıksın gönülden göze Lamekânda gerek var mıdır söze Edebi yüklersin sevdiğin dize Kelamı tevhitle düşürdün harı Ali´den mi gelir demi ikrarın Künde aşikârdır nefsi kararın Temsili örnektir aşka yararın Ayetten sureye eylersin varı Arşullahtan vechi nur ile geldin Derdimin cüzünde gözyaşım sildin Gönül sofrasına sevgini dildin Aşk içinde bir aşk demde kararı Muhabbet çerağı elinde yanar Gözlerinde feri sevdayı sunar Gönül elde değil sorgusuz konar Vücudu şehrimde yandırır narı Caneli kendini ummana saldı Sebepsiz değilmiş can sırra daldı Mevla’dan arzusu o da bir kuldu Kur-anı Hakk için gör ah ü zarı |