BÜYÜMEYİ HİÇ SEVMEDİM
çocukluğumu geri istiyorum ben,
büyümeyi hiç sevmedim. seksek oynayayım evimin önünde, bazen saklambaç, bazen körebe, anneannem ısıtsın tutup sımsıkı, üşüyünce ellerim. bayramlarımı geri istiyorum ben, annem örsün saçlarımı iki yana, ucunda da, beyaz, kocaman kurdelelerim. rugan pabuçlarım, dantelli çorabım, kırmızı puanlı elbiselerim. öpeyim büyüklerimin ellerinden sevgiyle, bir cebim de harçlıklarım olsun, diğerinde, rengarenk mendillerim... içinde odun yanan sobamız, ısıtsın odamızı, kebap olsun kestaneler üstünde, yiyeyim,yana yana ağzım, uyusun yanında kıvrılıp,uğur kedim... o güzel günlerimi geri istiyorum ben, ölümü öğrenmediğim, ne televizyon, ne bilgisayar, olmasın ne çıkar, eski radyomuzda söylensin eski şarkılar, yeter ki, yanımda olsun tüm sevdiklerim.... çocukluğumu geri istiyorum ben, BÜYÜMEYİ HİÇ SEVMEDİM... 31.03.2008 antalya Nursen Ateş |
Zorlamasız, içten, arı duru bir şiir. Son dizeyle 12 den vurdun beni.
Haklısın, keşke bir zaman tünelinden dönebilsek çocukluğumuza. Hiç kimsenin aramızdan
ayrılmadığı zamanlara...
Ne mümkün...
Bu güzel şiir için teşekkürler canım.
Sevgimle...