Karanlık Odalar 5
Karanlık Odalar-5-
Yamalı bir bohça gibi yüreğim Ben dikiyorum o sökülüyor Sonbahar vuruyor hep dallarıma Ben ekiyorum o dökülüyor Güneşim eksildi pencerelerimden Karanlık, ışıklar bir bir sönüyor Vazgeçtim yaşama heveslerimden Bana inat dünya yine dönüyor Yüzümde derin sevda izi var Kurt yalnızlığıma itler gülüyor Kalbimde yara sancı sızı var Ben ağlarken herkes mutlu biliyor Alnım kırış kırış saçımda aklar Çalar kapımı azrail yoklar Kararmış ruhumu teneşir paklar Tükendi defter yazı siliyor Dursun ÇÖTOĞLU |