Anne'Me..
Anne’Me..
..... .. ....... ! .... ... ....... ....., ........ ............... ........ ..... .... ..... .... ....... ... ...... ...... .... ... ....... ....... ..... ..... ... ... ..... ...... ..... ....... ..... .... ..... .......... Bakma güldüğüme bilirsin... Bilirsin İnsan mecbur kalıyor. Bazen bazı şeylere.. Kimse duymasın diye. Kimse duymasın diye... Küçük bir çocuk gibi.. Ağladığım geçelerde. Başımı senin dizlerine koyup. Ağlamak istemişim ,ben halbu ki.. Dışarı çıkmak istercesine .. Gögüsüme vurup duran , Canımı yakan bir yumruk var içimde Tekrar şansın olmayaçak ama..... Olursada bil ki istemiyorum. Zahmet edip beni bir daha , Sakın doğurma anne... 14.04.2016/ Perşembe. Arif YALÇIN |