Her hürmete layık anne, nineler;
Çağdaşmış allısı ah şu kadınlar!
Birbirini ezer vampir keneler,
Yobazmış şallısı ah şu kadınlar!

Nerdeyse vücudun hepsi sergide,
Aşağılık pozlar günlük dergide,
Töreye uyanın yüzü bürgüde,
Uyanan ellisi ah şu kadınlar!

Gururlu yürüyen şişmiş varından,
Çiçeği açıklar taşmış zarından,
Yuvasına bağlı olan arından,
Has gönül valisi ah şu kadınlar!

Kaybolmuş içinde çarşafı kara,
Uğraşıp sığdırmış kalçayı dara,
Çoğu eziliyor yüreği yara,
Çok az Hak velisi(!) ah şu kadınlar!

Topuz yapmış saçı, türbanlı başı;
Hilâle benzetmiş sürmeli kaşı,
Düzgün yürümüyor topuklar şaşı,
Ne oldum delisi ah şu kadınlar!

Birlik olup meydan okuyun hana,
Gözyaşı akıtmak düşmesin cana,
Ağır gelir oldu yapılan kana,
Ezilir bellisi ah şu kadınlar!

Yarım örtük başı dudaklar boya,
Sigaralı eli yanaklar kaya,
Fetvalar verince uygarmış baya,
Yüzyılın ballısı ah şu kadınlar!

Saygıyla söylenir olmalı adın,
Rezil olmasın hiçbir yerde kadın,
Dursunî haykırdı bilinir yâdın,
Toplumun halisi ah şu kadınlar!

Dursun Yeşil –2008