Ne güç tanımlayabilmek seni
Basit değil ifade edebilmek seni,
Ve öpülesi gözlerini. Eğer yaşıyorsam hala ve seviyorsam seni Ilk günki gibi, Göğe doğru bakarak haykırıyorsam Sahiplenerek maviliği ve de yıldızları Ve hissedebiliyorsam sana dair ne varsa Gözlerinin uzandığı en ücra köşem, Sözlerime anlam katan varlığın Ve öpemeyişin dudaklarınla, dudaklarımı Adeta saklanmış gri kaldırımlar arasına Beyaz bir papatya gibi aşkımız! Kışın sütbeyaz boşluğunda, Payıma düşen ne varsa aşk’a dair Senindir! Sırma saçlım, boncuk gözlüm, deniz kenarım. Bir devrim’in en zor koşullarında Ve henüz zafer’e ulaşılmamışken, Bir uçurum kenarı gibi korkunç, ve dayanılması güç, isyan ateşinin ardından gelen, Zafer çığlığım! Sevincim,sevgilim,varım yoğum. Ne güç tanımlayabilmek seni, çıplak Kelimeler ile, Sen benim umudum,Dünya gözüm, Gölgesine sığındığım ağacım,uçan kuşum, Irmağımda akan suyum, yaşama sevincim.. |
Şiirin çok hoş özellikle şu kısım beni fazlasıyla etkiledi:
"Bir devrim’in en zor koşullarında
Ve henüz zafer’e ulaşılmamışken,
Bir uçurum kenarı gibi korkunç,
ve dayanılması güç, isyan ateşinin ardından gelen,
Zafer çığlığım!
Sevincim,sevgilim,varım yoğum."
İmgelerin gayet hoş oturmuş.
Şimdi müsaadenle olumsuz eleştirimi de yapmak istiyorum kardeşim.
1. Şiirin başlığı Ahmet Arif'in "Prangalar eskittim" şiirinden alıntı olduğu ortada. Herkesin aşina olduğu bir şiir.
Senden daha özgün şeyler bekliyorum.
2. ise imgelerinde çok klasik kelimeler kullanıyorsun. Mesela örnek vermek gerekirse
"Zafer çığlığım! Sevincim,sevgilim,varım yoğum"
"Sırma saçlım, boncuk gözlüm, deniz kenarım. " Bunlar her şarkıda, her şiirde geçen klasikleşmiş kelimeler.
Eğer farkındalık yaratmak istiyorsan farklı olacaksın. Dinlediğin müziğin, okuduğun şiirin etkisinden çıkacaksın.
Kaleminin sağlamlığını sana daha önceleri de söyledim zaten.
Umarım daha nice eserler paylaşırsın. Her şey gönlünce olsun. Sevgilerle.