Ruhu darmadağın bugün bir tufânda salınıyor yarın bir tayfunda savrulacak insan her gün karmakarış; taş plâk sesleniyor gramo/fondan ’hiç eser kalmamış eski halinden’ tükendikçe artıyor yakarış...
İçimde kopan z/amansız kıyametlerden bilirim, hep aynı boşluğun sahibi Tanrı çaresizlikte kanıtlar kendisini ardı arkası kesilmez duaların yoksa insanlar başka türlü bilmezler o’nu hiç anımsamazlardı...
İki harf üstünde üç nokta ’İsa’dan Önce’ mi demektir İki bin yıl geriye atıyor birden beni fakat insanın miladı ne İsa ne de Musa ile başladı; neden, niçin kanlı bu coğrafya hep, ne bu halifelik, peygamberlik savaşları?!
Köhnemiş kör ve loş bir zamandan geçiyoruz yine acz içinde ızdırapla gizli tünellerin derinliğinde bastırılmış emellerine nail rahipler günah çıkarıyorlar istavroz ile tozdan dumandan, çocuklar boşluk içinde, çığlık çığlığa acıya ve kana karışıyor yakarışları!..
Bir varmış bir yokmuş biri bir diğerinin üstüne çökmüş öteki adaletin elini kolunu bağlamış bağlayıp tüfeğini yağlamış oturtmuş sabiyi kucağına bir öpmüş bir kokmuş, süngüsünü dibine kadar sokmuş(!)
Hey gidi adalet; gücü gücü yetene, bak olana bitene, neden gür çıkmıyor sesin tükendi onur, kalmadı vakar yaptığı yanına kâr ise herkesin gayrı seni kim takar?!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HEY GİDİ ADALET?! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
HEY GİDİ ADALET?! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.