çiçekler
çiçeklere benzediğin için sevdim seni,
papatyanın beyazında gördüm,saflığını,temizliğini menekşenin mor’u gibi asaletin lale’nin zerafet’inde,gelinciğin hassaslığında narinliğin gül’ün kutsallığı hatırlattı bana, yaratılmışların en özeli olduğunu karanfil yüreğini temsil etti, çiğdem tenini... ışığa,aydınlığa olan aşkını,günebakana benzettim teninin kokusunu,nergiz’e... orkide kadar ulaşılması zor sevdam yediveren gül misali aç her daim.... emine rezzan sipahi |