gurbet
kimbilir daha kaç kış görecek bu gönül
oysa çoktan dökmüştü zaten çam ağaçlarım bile yapraklarını çiğdem öksüzlüğün de,kardelen yalnızlığında, süslü buketlerin,pahalı orkidelerin arasında değersiz, kaldı kırçiçeklerim göçmen kuşlarım yuvadan uçalı çok oldu, serçelerimin boyunları bükük yazık.. ya o kelebeklerim,incitmeye korktuğum sahte ışığın cazibesine kapılıp siyaha döndü renkleri uçurtmasını elinden kaçıran çocuk çaresizliğinde baka kaldım arkalarından.... meltem esmez,tozu dumana katar benim rüzğarlarım yosun kokmaz,buram buram hasret kokar topraklarım karaltı,dağbaşı ıssızlığım kuş uçmaz,kervan geçmez benim köylerimden.... emine rezzan sipahi |
Hayat gailesine düşen canlarımız gelecek ve geçim derdinden
Gurbet kuşu olmaya mahkum oluyorlar
Anne ve babalar kalıyor dört duvar arasında yapayanlız
Özlemler yalnızlık gülüyor boyunlarını
Bu mafus kader yıllar yılı devam ediyor
Köylerde yaşlılar yurduna dönüyor
Güzel bir temaydı ve acı gerçeklerin sesiydi bu güzel şiir
Hoşça kalın ilhamınız bol yolunuz açık olsun